Sigríður Jónsdóttir was born 20 Oct 1910 in Reynir near Vík, located in the historical county of Vestur-Skaftafellssýsla, Iceland (now the Suðurland region). Her parents were Jón Ólafsson 1881-1927 and Sigríður Einarsdóttir 1887-1916. She had 3 full siblings and 3 half-siblings. She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together. Her last known residence was at Garðavegi 5 in Hafnarfjördur. She died 24 Aug 2002 at the age of 91 at Sólvangur Hospital in Hafnarfjördur, Iceland and was buried 30 Aug 2002 at Hafnarfjarðarkirkjugarður which is located in Hafnarfjördur as well.
She lived with her parents until 1917, then with her maternal grandparents at Reynir from 1917-1922 (grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census), then with her father and stepmother (Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975) at Vík from 1922-1930, then with her stepmother at Hafnarfjörður from 1930-1932, and then a housewife from 1932 to her passing.
Her funeral was held at Víðistaðakirkja in Hafnarfjörður and she was buried at Hafnarfjarðarkirkjugarður on 30 Aug 2002 (Gardur.is - official Icelandic cemetery site). The cemetery is also called Kirkjugarður Hafnarfjarðar (Google Maps), Kirkjugarðurinn Hafnarfirði (Ja.is - Icelandic search and maps), and Hafnarfjarðar Kirkjugarði (Find a Grave), plot location B-49-2.
She had 3 full siblings from her father's first marriage with Sigríður Einarsdóttir 1887–1916:
- Ragnhildur Jónsdóttir 1912–2005.
- Einar Jónsson 1913–2008.
- Ingibjörg Jónsdóttir 1915–2000.
She had 3 half-siblings from her father's 2nd marriage with Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975:
- Karítas Jónsdóttir 1923-1969.
- Elín Jónsdóttir 1925- (moved to the United States in Feb 1947 with her son Arthur Waddell).
- Þorsteinn Jón Jónsson 1926-2015.
She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together (Vestur-Skaftfellingar 1703-1966 by Björn Magnússon, Vol. 2, pg 250):
Sveinn Ingvarsson 1930–
Sigúbjón Ingvarsson 1932–
Kristín Ingvarsdóttir 1933–2011
Karl Friðrik Ingvarsson 1938–
Sigríður Ingvarsdóttir 1940–
Gylfi Ingvarsson 1944–
Haraldur Ingvarsson 1946–
Ingvar Ingvarsson 1951–
Listed in the 1910 and 1920 Icelandic census records (she is listed twice in the 1920 census).
1910 Icelandic Census
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=st%C3%BAlka;heimili=null;sysla=Vestur-Skaftafellss%C3%BDsla;sokn=null;stada=null;aldur=null;kyn=null)/1910/1/1910/14954
1920 Icelandic Census - 1st listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=null;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/63414
- in this record, she is living with her maternal grandparents Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935 and her other full siblings.
1920 Icelandic Census - 2nd listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=barn;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/65654
- in this record, she is living with her father Jón Ólafsson 1881-1927 and her half-siblings.
cemetery listing - Hafnarfjarðarkirkjugarður
https://www.gardur.is/einstakl.php?action=leita&nafn_id=191575
- plot location B-49-2.
Find a Grave
https://www.findagrave.com/memorial/196827580
-----------------------------
1st entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 2, pg 250, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Ingvar Ingimundarson, f. 21.9. 1897 í Skarðshjáleigu. For.: *Ingimundur Jónsson, f. 1862, og kona hans *Elín Svipmundsdóttir, f. 1864. Hjá foreldrum sínum í Skarðshjáleigu til 1916, í Vík 16-26, lausamaður þar 26-27, er í Reykjavík 27-28, lausamaður í Vík 28-30, sjómaður í Hafnarfirði 30, og enn 60.
— Kona 15.9. 1932 *Sigríður Jónsdóttir, f. 1910. Börn þeirra: *Sveinn, f. 1930, Sigúbjón, f. 10.2. 1932, Kristín, 14.2. 1933, Karl Friðrik, f. 11.6. 1938, *Sigríður, f. 17.12. 1940, Gylfi, f. 13.11. 1944, Haraldur, f. 9.7. 1946, Ingvar, f. 17.7. 1951.
Loosely translates as:
Ingvar Ingimundarson, born 21 Sep 1897 in Skarðshjáleiga. Father: *Ingimundur Jónsson, born 1862, and his wife *Elín Svipmundsdóttir, born 1864. With his parents in Skarðshjáleiga until 1916, in Vík from 1916-1926, freelancer there from 1926-1927, in Reykjavík from 1927-1928, freelancer in Vík form 1928-1930, fisherman in Hafnarfjörður 1930, and still there up through 1960.
Wife, *Sigríður Jónsdóttir, born 1910, married 15 Sep 1932. Their children: *Sveinn, born 1930, Sigúbjón, born 10 Feb 1932, Kristín, 14 Feb 1933, Karl Friðrik, born 11 Jun 1938, *Sigríður, born 17 Dec 1940, Gylfi, born 13 Nov 1944, Haraldur, born 09 Jul 1946, Ingvar, born 17 Jul 1951.
-----------------------------
2nd entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 3, pg 358, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Sigríður Jónsdóttir, f. 20.10 1910 í Vík. For.: *Jón Ólafsson, f. 1881, og *Sigríður Einarsdóttir, fyrri kona hans, f. 1887. Hjá foreldrum sínum í Vík til 1917, hjá afa og ömmu á Reyni 17-22, hjá föður og stjúpu í Vík 22-30, hjá stjúpu sinni í Hafnarfirði 30-32 húsmóðir þar frá 32, og enn 60. Maður 15.9. 1932: *Ingvar Ingimundarson, f. 1897. Börn þeirra: Sjá hann.
Loosely translates as:
Sigríður Jónsdóttir, born 20 Oct 1910 in Vík. Father: *Jón Ólafsson, born 1881 [died 07 Apr 1927], and *Sigríður Einarsdóttir, his first wife, born 1887 [died 25 Nov 1916]. With her parents in Vík until 1917 [mother died Nov 1916], then with her [maternal] grandparents in Reynir from 1917-1922 [grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census], then with her father and stepmother [Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Vík from 1922-1930 [father died in Apr 1927], then with her stepmother [again, Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Hafnarfjörður from 1930-1932, housewife from there in 1932, and still there at least up through 1960. Married *Ingvar Ingimundarson, born 1897, 15 Sep 1932. Their children: See his entry.
* An asterisk denotes that there is a separate entry for that person in the 4-volume book set "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966".
-----------------------------
Her complete obituary is in the Morgunblaðið newspaper, 30 Aug 2002.
DIGITIZED NEWSPAPER - Tímarit.is
https://timarit.is/page/3451865
Morgunblaðið - 30 Aug 2002 - pg 36
ONLINE Morgunblaðið WEBSITE
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/685303/
30. ágúst 2002 | Minningargreinar | 1653 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs að morgni laugardagsins 24. ágúst síðastliðins. Foreldrar hennar voru Jón Ólafsson skólastjóri, f. 31.5. 1881, d. 7.11. 1927, og Sigríður Einarsdóttir húsmóðir, f. 10.2. 1887, d. 25.11. 1916. Sigríður var elst fjögurra alsystkina, Ragnhildar, Einars og Ingibjargar, d. 2000, og þriggja hálfsystkina samfeðra, Karitasar, Elínar og Þorsteins Jóns.
Hinn 15.9. 1932 giftist Sigríður Ingvari Ingimundarsyni úr Mýrdal, f. 21.9. 1897, d. 12.4. 1974. Börn þeirra eru: 1) Sveinn, maki Helga Óskarsdóttir, d. 1997, sambýliskona Guðlaug Torfadóttir. 2) Sigurjón, maki Sigrún Sigurðardóttir. 3) Kristín, maki Svavar Halldórsson, d. 1989. 4) Karl Friðrik, maki Edda Kolbrún Þorgeirsdóttir. 5) Sigríður, maki Baldur Sigurðsson. 6) Gylfi, maki Nína Sonja Karlsdóttir. 7) Haraldur, maki Halla Bergey Leifsdóttir. 8) Ingvar, maki Fjóla Benediktsdóttir. Afkomendur Sigríðar eru 85.
Sigríður og Ingvar fluttu með elsta barnið til Hafnarfjarðar og bjuggu allan sinn búskap í húsinu sem þau reistu 1930 á Garðavegi 5. Sigríður fluttist á sjúkradeild Sólvangs í desember 1999.
Útför Sigríðar verður gerð frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag og hefst athöfnin kl. 15.
Ég minnist þín, um daga og dimmar nætur, mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær. Og þegar húmið hylur allt sem grætur, mín hugarrós á leiði þínu grær. Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei gleymast, þitt allt - þitt bænarmál og hvarms þíns tár. Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt skal geymast. Þín ástarminning græðir lífs míns sár. Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar. Eitt friðarljós í sölum uppheims skín, sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar á tæru augu harms við náðalín. Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta, hún ljóma slær á ævi minnar braut. Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta. Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut. Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum um óttarstund ég tæmi djúpsins skál. Á meðan söngfugl sefur innst í dölum, mér svalar hafsins þunga tregamál. Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar, það allt sem var, er enn og verður til. Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar er lífið allt ein heild, með þáttaskil. (Ásmundur Jónsson.)
Móðir okkar Sigríður Jónsdóttir lést laugardaginn 24. ágúst sl. á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði á 92. aldursári en þar hafði hún dvalið, frá því í desember 1999 og hafði notið góðrar umönnunar og hjúkrunar. Þökkum við starfsfólki 2. hæðar fyrir þess störf, sem unnin eru af natni og umhyggju við aldrað og sjúkt fólk, og vistfólkinu, sérstaklega herbergisfélögum, fyrir góð kynni og ljúft viðmót.
Móðir okkar ólst upp hjá foreldrum sínum í Vík í Mýrdal og hjá móðurafa og ömmu á Reyni í Mýrdal. Í Vík kynntist hún pabba og komu þau til Hafnarfjarðar 1930 með son sinn nýfæddan. Pabbi hafði reist íbúðarhús á Garðavegi 5 en fyrstu tvö árin leigðu þau húsið sitt og bjuggu hjá Sveini og Elínu í Breiðagerði (sem er nú hluti af Hellisgerði) í Hafnarfirði og talaði mamma ávallt um þau hjón sem mikla velgjörðarmenn. Mamma og pabbi giftu sig 15. september 1932 og fluttu þá í sitt hús og voru synirnir þá orðnir tveir og hópurinn átti eftir að stækka og erum við systkinin átta, tvær systur og sex bræður.
Eins og á öðrum togarasjómannsheimilum þar sem faðirinn var langdvölum að heiman og stutt dvöl í landi þar sem pabbi þurfti að hvílast eftir mikla vinnu og lítinn svefn, þá þurftu allir að taka til hendi á heimilinu og oft þurfti mamma að vinna á heimilinu langt fram á nótt því oft þurfti að þvo og þurrka af börnunum til þess að hafa föt hrein og þurr að morgni, þó að ekki væri úr miklu að spila varð aldrei skortur.
Margar vökunætur hafa orðið er veður voru slæm og fréttist af mannskaða, en alltaf kom pabbi heim, þó að oft hafi brotsjóir gengið yfir og mikil gleði varð er pabbi og elsti sonurinn ásamt skipshöfn björguðust úr strandi b/v Júní.
Pabbi veiktist 1952 og var sjúklingur eftir það og þá tóku systkinin við hvert af öðru af þeim sem fluttust að heiman og stofnuðu sínar fjölskyldur.
Mamma sá um að á sunnudögum var bakkesli á borðum, því þá komu þau sem flutt voru að heiman í sunnudagskaffi ásamt mökum sínum og börnum og þá var fjör og þá voru málin rædd og þrátt fyrir að oft hvessti hressilega í umræðum var hér eingöngu um skoðanaskipti að ræða en ekki illindi og systkinabörnin kynntust í leik.
Í erfiðum veikindum pabba dáðumst við oft að mömmu fyrir þá miklu umönnun og ástúð sem hún sýndi og aldrei heyrðum við mömmu kvarta.
Oft fékk mamma hjálp frá henni Rögnu systur sinni er kom og dvaldi á heimili okkar er mamma varð veik eða að nýr fjölskyldumeðlimur bættist við og er Rögnu frænku færðar innilegustu þakkir fyrir alla hjálpina og frændræknina.
Mamma hafði gaman að söng og lestri og eflaust hefði hana langað að ferðast meir um landið sem ekki gafst fyrr en á efri árum svo ekki sé talað um að fara erlendis því fróð var hún í landafræði. Mamma var ákveðin kona hafði sínar skoðanir á landsins málum en hafði það meir fyrir sig en var ekki að þröngva þeim á aðra, hún var alla tíð í Kvennfélagi Alþýðuflokksins. Mamma lagði mikla áherslu á það við okkur að vanda sig eins og kostur væri við hvert verk, það væri líka fljótlegra og sparaði að vinna verkið upp aftur og er við vorum að smíða eða laga þá fylgdist hún vel með og var fljót að sjá ef eitthvað var skakkt og oft var náð í hallarmál til þess að sýna henni að hluturinn væri réttur og ávallt hafði mamma rétt fyrir sér, hún hafi sannkallað smiðsauga.
Eitt er það sem hún hafði lúmskt gaman af er þegar afkomendur á unglingsárum voru á laun að miða hæð sína við hana en seinna meir sáum við að það er annað og meira sem skiptir máli en hæðin.
Fyrir þá innrætingu sem við fengum í uppvexti frá foreldrum okkar og hefur orðið okkar dýrmætasti sjóður í gegnum lífið, þökkum við af heilum hug.
Mamma var ekki mikil félagsvera út á við en naut samskipta við ættingja og vini og sérstaklega við börn sín og fjölskyldur þeirra og sá hópur stækkar ört og eru nú beinir afkomendur mömmu og pabba orðnir 85 og eru fjölskyldumeðlimirnir orðnir 120 sem nú kveðja móður, tengdamóður, ömmu langömmu og langalangömmu og þakka fyrir öll árin með þökk og virðingu fyrir allt og allt og biðja henni Guðs blessunar.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma og langamma.
Okkur langar til þess að þakka þér fyrir allar góðu stundirnar sem við áttum með þér.
Við systurnar eigum sérstaklega góðar minningar frá því að við vorum litlar, en þá var yfirleitt komið við á Garðaveginum hjá þér eftir að búið var að fara í sunnudagsbíltúrinn.
Á jóladag komum við öll fjölskyldan saman, þá var setið í öllum krókum og kimum og spilað mikið og hlegið. Þá varst þú í essinu þínu með allt þitt fólk hjá þér.
Elsku amma og langamma, við viljum kveðja þig með þessu ljóði:
Ég minnist þín, um daga og dimmar
nætur,
mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og þegar húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei
gleymast,
þitt allt - þitt bænarmál og hvarms
þíns tár.
Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar.
Eitt friðarljós í sölum uppheims skín,
sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar
á tæru augu harms við náðalín.
Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta,
hún ljóma slær á ævi minnar braut.
Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta.
Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut.
Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum
um óttarstund ég tæmi djúpsins skál.
Á meðan söngfugl sefur innst í dölum,
mér svalar hafsins þunga tregamál.
Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar,
það allt sem var, er enn og verður til.
Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar
er lífið allt ein heild, með þáttaskil.
(Ásmundur Jónsson.)
Kær kveðja
Guðrún, Eygló, Eyrún
og fjölskyldur.
Elsku amma, nú hefur þú kvatt okkur eftir stutt veikindi. Allir vissu þó hvert stefndi og voru börnin þín hjá þér kvöldið áður en þú kvaddir. Þú varst alveg einstök kona, sérstaklega snyrtileg og hafðir allt í röð og reglu. Gaman þótti okkur hvað þú varst pjöttuð, fallega silfurgráa hárið þitt alltaf vel snyrt og þú vildir alltaf vera í pilsi og fínni blússu, að fara í síðbuxur kom ekki til greina, nema ef þú varst að fara í ferðalag. Allir elskuðu þig og dáðu, ég held að ekki hafi liðið sá dagur að eitthvert af börnum þínum eða barnabörnum kæmi ekki til þín í heimsókn á Garðaveginn. Það var oft mikið fjör í litla eldhúsinu og alveg ótrúlegt hvað við komumst mörg þar fyrir og alltaf stóðst þú upp á endann og smurðir brauð og helltir upp á kaffi.
Þegar við systkinin vorum lítil þurfti mamma okkar að fara oft á spítala og fengum við þá til skiptis að vera hjá þér. Okkur þótti gaman að vera innan um skemmtilegu móðurbræðurna okkar, sem þá voru ekki allir farnir að heiman.
Á jóladag vorum við vön að hittast öll hjá þér, en eftir því sem árin liðu fjölgaði niðjunum og gamla húsið rúmaði ekki allan þennan hóp. Nokkrum sinnum var leigður salur til þess að halda jólaball fyrir þau yngstu og líka til að þau myndu kynnast skyldfólki sínu. Á nokkurra ára fresti höfum við svo farið í ferðalag saman eða haldið teiti og þá hefur alltaf verið mikið fjör, spilað á gítar, sungið og farið í leiki, alltaf varst þú með og skemmtir þér vel.
Elsku amma, þjáningum þínum er lokið og þú ert komin til hans afa. Við kveðjum þig með söknuði og þökkum allt sem þú gerðir fyrir okkur. Megi Guð styrkja okkur öll á þessum erfiðu tímum.
Minningin um góða konu lifir í hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Sigríður Inga, Ólöf
og Halldór.
Börn og tengdabörn.
-----------------------------
Her short obituary listing is in the Morgunblaðið newspaper, 07 Sep 2002.
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/686700/
7. September 2002 | Minningargreinar | 187 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs laugardaginn 24. ágúst síðastliðinn og var útför hennar gerð frá Víðistaðakirkju 30. ágúst.
Elsku amma. "Hún amma hún er mamma hennar mömmu, og amma er það besta sem ég á" sungum við oft í útilegunum. Mér fannst og finnst þetta lag eiga svo vel við þig elsku amma mín. Núna ertu farin á vit hins óþekkta, en ég veit þú ert komin til hans afa Ingvars. Hann náði ég aldrei að hitta en þú skilar kveðju til hans frá mér elsku besta. Þú sagðir um jólin er við vorum á Íslandi í heimsókn að þú myndir finna mig einhverstaðar í annarri vídd. Það fór um mig gæsahúð því ég vissi að þú varst að kveðja mig elsku besta. Þinn tími var kominn og þangað til við hittumst á ný í annarri vídd megi góður guð vera með þér og blessi þig, hvíl í friði elsku besta amma Sigga.
Kveðja,
Ingvar Baldursson,
Vigdís L. Jónsdóttir og
Silja Rós Ingvarsdóttir,
Horsens,
Danmörku.
She lived with her parents until 1917, then with her maternal grandparents at Reynir from 1917-1922 (grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census), then with her father and stepmother (Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975) at Vík from 1922-1930, then with her stepmother at Hafnarfjörður from 1930-1932, and then a housewife from 1932 to her passing.
Her funeral was held at Víðistaðakirkja in Hafnarfjörður and she was buried at Hafnarfjarðarkirkjugarður on 30 Aug 2002 (Gardur.is - official Icelandic cemetery site). The cemetery is also called Kirkjugarður Hafnarfjarðar (Google Maps), Kirkjugarðurinn Hafnarfirði (Ja.is - Icelandic search and maps), and Hafnarfjarðar Kirkjugarði (Find a Grave), plot location B-49-2.
She had 3 full siblings from her father's first marriage with Sigríður Einarsdóttir 1887–1916:
- Ragnhildur Jónsdóttir 1912–2005.
- Einar Jónsson 1913–2008.
- Ingibjörg Jónsdóttir 1915–2000.
She had 3 half-siblings from her father's 2nd marriage with Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975:
- Karítas Jónsdóttir 1923-1969.
- Elín Jónsdóttir 1925- (moved to the United States in Feb 1947 with her son Arthur Waddell).
- Þorsteinn Jón Jónsson 1926-2015.
She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together (Vestur-Skaftfellingar 1703-1966 by Björn Magnússon, Vol. 2, pg 250):
Sveinn Ingvarsson 1930–
Sigúbjón Ingvarsson 1932–
Kristín Ingvarsdóttir 1933–2011
Karl Friðrik Ingvarsson 1938–
Sigríður Ingvarsdóttir 1940–
Gylfi Ingvarsson 1944–
Haraldur Ingvarsson 1946–
Ingvar Ingvarsson 1951–
Listed in the 1910 and 1920 Icelandic census records (she is listed twice in the 1920 census).
1910 Icelandic Census
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=st%C3%BAlka;heimili=null;sysla=Vestur-Skaftafellss%C3%BDsla;sokn=null;stada=null;aldur=null;kyn=null)/1910/1/1910/14954
1920 Icelandic Census - 1st listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=null;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/63414
- in this record, she is living with her maternal grandparents Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935 and her other full siblings.
1920 Icelandic Census - 2nd listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=barn;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/65654
- in this record, she is living with her father Jón Ólafsson 1881-1927 and her half-siblings.
cemetery listing - Hafnarfjarðarkirkjugarður
https://www.gardur.is/einstakl.php?action=leita&nafn_id=191575
- plot location B-49-2.
Find a Grave
https://www.findagrave.com/memorial/196827580
-----------------------------
1st entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 2, pg 250, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Ingvar Ingimundarson, f. 21.9. 1897 í Skarðshjáleigu. For.: *Ingimundur Jónsson, f. 1862, og kona hans *Elín Svipmundsdóttir, f. 1864. Hjá foreldrum sínum í Skarðshjáleigu til 1916, í Vík 16-26, lausamaður þar 26-27, er í Reykjavík 27-28, lausamaður í Vík 28-30, sjómaður í Hafnarfirði 30, og enn 60.
— Kona 15.9. 1932 *Sigríður Jónsdóttir, f. 1910. Börn þeirra: *Sveinn, f. 1930, Sigúbjón, f. 10.2. 1932, Kristín, 14.2. 1933, Karl Friðrik, f. 11.6. 1938, *Sigríður, f. 17.12. 1940, Gylfi, f. 13.11. 1944, Haraldur, f. 9.7. 1946, Ingvar, f. 17.7. 1951.
Loosely translates as:
Ingvar Ingimundarson, born 21 Sep 1897 in Skarðshjáleiga. Father: *Ingimundur Jónsson, born 1862, and his wife *Elín Svipmundsdóttir, born 1864. With his parents in Skarðshjáleiga until 1916, in Vík from 1916-1926, freelancer there from 1926-1927, in Reykjavík from 1927-1928, freelancer in Vík form 1928-1930, fisherman in Hafnarfjörður 1930, and still there up through 1960.
Wife, *Sigríður Jónsdóttir, born 1910, married 15 Sep 1932. Their children: *Sveinn, born 1930, Sigúbjón, born 10 Feb 1932, Kristín, 14 Feb 1933, Karl Friðrik, born 11 Jun 1938, *Sigríður, born 17 Dec 1940, Gylfi, born 13 Nov 1944, Haraldur, born 09 Jul 1946, Ingvar, born 17 Jul 1951.
-----------------------------
2nd entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 3, pg 358, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Sigríður Jónsdóttir, f. 20.10 1910 í Vík. For.: *Jón Ólafsson, f. 1881, og *Sigríður Einarsdóttir, fyrri kona hans, f. 1887. Hjá foreldrum sínum í Vík til 1917, hjá afa og ömmu á Reyni 17-22, hjá föður og stjúpu í Vík 22-30, hjá stjúpu sinni í Hafnarfirði 30-32 húsmóðir þar frá 32, og enn 60. Maður 15.9. 1932: *Ingvar Ingimundarson, f. 1897. Börn þeirra: Sjá hann.
Loosely translates as:
Sigríður Jónsdóttir, born 20 Oct 1910 in Vík. Father: *Jón Ólafsson, born 1881 [died 07 Apr 1927], and *Sigríður Einarsdóttir, his first wife, born 1887 [died 25 Nov 1916]. With her parents in Vík until 1917 [mother died Nov 1916], then with her [maternal] grandparents in Reynir from 1917-1922 [grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census], then with her father and stepmother [Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Vík from 1922-1930 [father died in Apr 1927], then with her stepmother [again, Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Hafnarfjörður from 1930-1932, housewife from there in 1932, and still there at least up through 1960. Married *Ingvar Ingimundarson, born 1897, 15 Sep 1932. Their children: See his entry.
* An asterisk denotes that there is a separate entry for that person in the 4-volume book set "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966".
-----------------------------
Her complete obituary is in the Morgunblaðið newspaper, 30 Aug 2002.
DIGITIZED NEWSPAPER - Tímarit.is
https://timarit.is/page/3451865
Morgunblaðið - 30 Aug 2002 - pg 36
ONLINE Morgunblaðið WEBSITE
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/685303/
30. ágúst 2002 | Minningargreinar | 1653 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs að morgni laugardagsins 24. ágúst síðastliðins. Foreldrar hennar voru Jón Ólafsson skólastjóri, f. 31.5. 1881, d. 7.11. 1927, og Sigríður Einarsdóttir húsmóðir, f. 10.2. 1887, d. 25.11. 1916. Sigríður var elst fjögurra alsystkina, Ragnhildar, Einars og Ingibjargar, d. 2000, og þriggja hálfsystkina samfeðra, Karitasar, Elínar og Þorsteins Jóns.
Hinn 15.9. 1932 giftist Sigríður Ingvari Ingimundarsyni úr Mýrdal, f. 21.9. 1897, d. 12.4. 1974. Börn þeirra eru: 1) Sveinn, maki Helga Óskarsdóttir, d. 1997, sambýliskona Guðlaug Torfadóttir. 2) Sigurjón, maki Sigrún Sigurðardóttir. 3) Kristín, maki Svavar Halldórsson, d. 1989. 4) Karl Friðrik, maki Edda Kolbrún Þorgeirsdóttir. 5) Sigríður, maki Baldur Sigurðsson. 6) Gylfi, maki Nína Sonja Karlsdóttir. 7) Haraldur, maki Halla Bergey Leifsdóttir. 8) Ingvar, maki Fjóla Benediktsdóttir. Afkomendur Sigríðar eru 85.
Sigríður og Ingvar fluttu með elsta barnið til Hafnarfjarðar og bjuggu allan sinn búskap í húsinu sem þau reistu 1930 á Garðavegi 5. Sigríður fluttist á sjúkradeild Sólvangs í desember 1999.
Útför Sigríðar verður gerð frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag og hefst athöfnin kl. 15.
Ég minnist þín, um daga og dimmar nætur, mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær. Og þegar húmið hylur allt sem grætur, mín hugarrós á leiði þínu grær. Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei gleymast, þitt allt - þitt bænarmál og hvarms þíns tár. Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt skal geymast. Þín ástarminning græðir lífs míns sár. Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar. Eitt friðarljós í sölum uppheims skín, sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar á tæru augu harms við náðalín. Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta, hún ljóma slær á ævi minnar braut. Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta. Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut. Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum um óttarstund ég tæmi djúpsins skál. Á meðan söngfugl sefur innst í dölum, mér svalar hafsins þunga tregamál. Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar, það allt sem var, er enn og verður til. Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar er lífið allt ein heild, með þáttaskil. (Ásmundur Jónsson.)
Móðir okkar Sigríður Jónsdóttir lést laugardaginn 24. ágúst sl. á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði á 92. aldursári en þar hafði hún dvalið, frá því í desember 1999 og hafði notið góðrar umönnunar og hjúkrunar. Þökkum við starfsfólki 2. hæðar fyrir þess störf, sem unnin eru af natni og umhyggju við aldrað og sjúkt fólk, og vistfólkinu, sérstaklega herbergisfélögum, fyrir góð kynni og ljúft viðmót.
Móðir okkar ólst upp hjá foreldrum sínum í Vík í Mýrdal og hjá móðurafa og ömmu á Reyni í Mýrdal. Í Vík kynntist hún pabba og komu þau til Hafnarfjarðar 1930 með son sinn nýfæddan. Pabbi hafði reist íbúðarhús á Garðavegi 5 en fyrstu tvö árin leigðu þau húsið sitt og bjuggu hjá Sveini og Elínu í Breiðagerði (sem er nú hluti af Hellisgerði) í Hafnarfirði og talaði mamma ávallt um þau hjón sem mikla velgjörðarmenn. Mamma og pabbi giftu sig 15. september 1932 og fluttu þá í sitt hús og voru synirnir þá orðnir tveir og hópurinn átti eftir að stækka og erum við systkinin átta, tvær systur og sex bræður.
Eins og á öðrum togarasjómannsheimilum þar sem faðirinn var langdvölum að heiman og stutt dvöl í landi þar sem pabbi þurfti að hvílast eftir mikla vinnu og lítinn svefn, þá þurftu allir að taka til hendi á heimilinu og oft þurfti mamma að vinna á heimilinu langt fram á nótt því oft þurfti að þvo og þurrka af börnunum til þess að hafa föt hrein og þurr að morgni, þó að ekki væri úr miklu að spila varð aldrei skortur.
Margar vökunætur hafa orðið er veður voru slæm og fréttist af mannskaða, en alltaf kom pabbi heim, þó að oft hafi brotsjóir gengið yfir og mikil gleði varð er pabbi og elsti sonurinn ásamt skipshöfn björguðust úr strandi b/v Júní.
Pabbi veiktist 1952 og var sjúklingur eftir það og þá tóku systkinin við hvert af öðru af þeim sem fluttust að heiman og stofnuðu sínar fjölskyldur.
Mamma sá um að á sunnudögum var bakkesli á borðum, því þá komu þau sem flutt voru að heiman í sunnudagskaffi ásamt mökum sínum og börnum og þá var fjör og þá voru málin rædd og þrátt fyrir að oft hvessti hressilega í umræðum var hér eingöngu um skoðanaskipti að ræða en ekki illindi og systkinabörnin kynntust í leik.
Í erfiðum veikindum pabba dáðumst við oft að mömmu fyrir þá miklu umönnun og ástúð sem hún sýndi og aldrei heyrðum við mömmu kvarta.
Oft fékk mamma hjálp frá henni Rögnu systur sinni er kom og dvaldi á heimili okkar er mamma varð veik eða að nýr fjölskyldumeðlimur bættist við og er Rögnu frænku færðar innilegustu þakkir fyrir alla hjálpina og frændræknina.
Mamma hafði gaman að söng og lestri og eflaust hefði hana langað að ferðast meir um landið sem ekki gafst fyrr en á efri árum svo ekki sé talað um að fara erlendis því fróð var hún í landafræði. Mamma var ákveðin kona hafði sínar skoðanir á landsins málum en hafði það meir fyrir sig en var ekki að þröngva þeim á aðra, hún var alla tíð í Kvennfélagi Alþýðuflokksins. Mamma lagði mikla áherslu á það við okkur að vanda sig eins og kostur væri við hvert verk, það væri líka fljótlegra og sparaði að vinna verkið upp aftur og er við vorum að smíða eða laga þá fylgdist hún vel með og var fljót að sjá ef eitthvað var skakkt og oft var náð í hallarmál til þess að sýna henni að hluturinn væri réttur og ávallt hafði mamma rétt fyrir sér, hún hafi sannkallað smiðsauga.
Eitt er það sem hún hafði lúmskt gaman af er þegar afkomendur á unglingsárum voru á laun að miða hæð sína við hana en seinna meir sáum við að það er annað og meira sem skiptir máli en hæðin.
Fyrir þá innrætingu sem við fengum í uppvexti frá foreldrum okkar og hefur orðið okkar dýrmætasti sjóður í gegnum lífið, þökkum við af heilum hug.
Mamma var ekki mikil félagsvera út á við en naut samskipta við ættingja og vini og sérstaklega við börn sín og fjölskyldur þeirra og sá hópur stækkar ört og eru nú beinir afkomendur mömmu og pabba orðnir 85 og eru fjölskyldumeðlimirnir orðnir 120 sem nú kveðja móður, tengdamóður, ömmu langömmu og langalangömmu og þakka fyrir öll árin með þökk og virðingu fyrir allt og allt og biðja henni Guðs blessunar.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma og langamma.
Okkur langar til þess að þakka þér fyrir allar góðu stundirnar sem við áttum með þér.
Við systurnar eigum sérstaklega góðar minningar frá því að við vorum litlar, en þá var yfirleitt komið við á Garðaveginum hjá þér eftir að búið var að fara í sunnudagsbíltúrinn.
Á jóladag komum við öll fjölskyldan saman, þá var setið í öllum krókum og kimum og spilað mikið og hlegið. Þá varst þú í essinu þínu með allt þitt fólk hjá þér.
Elsku amma og langamma, við viljum kveðja þig með þessu ljóði:
Ég minnist þín, um daga og dimmar
nætur,
mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og þegar húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei
gleymast,
þitt allt - þitt bænarmál og hvarms
þíns tár.
Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar.
Eitt friðarljós í sölum uppheims skín,
sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar
á tæru augu harms við náðalín.
Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta,
hún ljóma slær á ævi minnar braut.
Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta.
Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut.
Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum
um óttarstund ég tæmi djúpsins skál.
Á meðan söngfugl sefur innst í dölum,
mér svalar hafsins þunga tregamál.
Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar,
það allt sem var, er enn og verður til.
Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar
er lífið allt ein heild, með þáttaskil.
(Ásmundur Jónsson.)
Kær kveðja
Guðrún, Eygló, Eyrún
og fjölskyldur.
Elsku amma, nú hefur þú kvatt okkur eftir stutt veikindi. Allir vissu þó hvert stefndi og voru börnin þín hjá þér kvöldið áður en þú kvaddir. Þú varst alveg einstök kona, sérstaklega snyrtileg og hafðir allt í röð og reglu. Gaman þótti okkur hvað þú varst pjöttuð, fallega silfurgráa hárið þitt alltaf vel snyrt og þú vildir alltaf vera í pilsi og fínni blússu, að fara í síðbuxur kom ekki til greina, nema ef þú varst að fara í ferðalag. Allir elskuðu þig og dáðu, ég held að ekki hafi liðið sá dagur að eitthvert af börnum þínum eða barnabörnum kæmi ekki til þín í heimsókn á Garðaveginn. Það var oft mikið fjör í litla eldhúsinu og alveg ótrúlegt hvað við komumst mörg þar fyrir og alltaf stóðst þú upp á endann og smurðir brauð og helltir upp á kaffi.
Þegar við systkinin vorum lítil þurfti mamma okkar að fara oft á spítala og fengum við þá til skiptis að vera hjá þér. Okkur þótti gaman að vera innan um skemmtilegu móðurbræðurna okkar, sem þá voru ekki allir farnir að heiman.
Á jóladag vorum við vön að hittast öll hjá þér, en eftir því sem árin liðu fjölgaði niðjunum og gamla húsið rúmaði ekki allan þennan hóp. Nokkrum sinnum var leigður salur til þess að halda jólaball fyrir þau yngstu og líka til að þau myndu kynnast skyldfólki sínu. Á nokkurra ára fresti höfum við svo farið í ferðalag saman eða haldið teiti og þá hefur alltaf verið mikið fjör, spilað á gítar, sungið og farið í leiki, alltaf varst þú með og skemmtir þér vel.
Elsku amma, þjáningum þínum er lokið og þú ert komin til hans afa. Við kveðjum þig með söknuði og þökkum allt sem þú gerðir fyrir okkur. Megi Guð styrkja okkur öll á þessum erfiðu tímum.
Minningin um góða konu lifir í hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Sigríður Inga, Ólöf
og Halldór.
Börn og tengdabörn.
-----------------------------
Her short obituary listing is in the Morgunblaðið newspaper, 07 Sep 2002.
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/686700/
7. September 2002 | Minningargreinar | 187 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs laugardaginn 24. ágúst síðastliðinn og var útför hennar gerð frá Víðistaðakirkju 30. ágúst.
Elsku amma. "Hún amma hún er mamma hennar mömmu, og amma er það besta sem ég á" sungum við oft í útilegunum. Mér fannst og finnst þetta lag eiga svo vel við þig elsku amma mín. Núna ertu farin á vit hins óþekkta, en ég veit þú ert komin til hans afa Ingvars. Hann náði ég aldrei að hitta en þú skilar kveðju til hans frá mér elsku besta. Þú sagðir um jólin er við vorum á Íslandi í heimsókn að þú myndir finna mig einhverstaðar í annarri vídd. Það fór um mig gæsahúð því ég vissi að þú varst að kveðja mig elsku besta. Þinn tími var kominn og þangað til við hittumst á ný í annarri vídd megi góður guð vera með þér og blessi þig, hvíl í friði elsku besta amma Sigga.
Kveðja,
Ingvar Baldursson,
Vigdís L. Jónsdóttir og
Silja Rós Ingvarsdóttir,
Horsens,
Danmörku.
Sigríður Jónsdóttir was born 20 Oct 1910 in Reynir near Vík, located in the historical county of Vestur-Skaftafellssýsla, Iceland (now the Suðurland region). Her parents were Jón Ólafsson 1881-1927 and Sigríður Einarsdóttir 1887-1916. She had 3 full siblings and 3 half-siblings. She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together. Her last known residence was at Garðavegi 5 in Hafnarfjördur. She died 24 Aug 2002 at the age of 91 at Sólvangur Hospital in Hafnarfjördur, Iceland and was buried 30 Aug 2002 at Hafnarfjarðarkirkjugarður which is located in Hafnarfjördur as well.
She lived with her parents until 1917, then with her maternal grandparents at Reynir from 1917-1922 (grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census), then with her father and stepmother (Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975) at Vík from 1922-1930, then with her stepmother at Hafnarfjörður from 1930-1932, and then a housewife from 1932 to her passing.
Her funeral was held at Víðistaðakirkja in Hafnarfjörður and she was buried at Hafnarfjarðarkirkjugarður on 30 Aug 2002 (Gardur.is - official Icelandic cemetery site). The cemetery is also called Kirkjugarður Hafnarfjarðar (Google Maps), Kirkjugarðurinn Hafnarfirði (Ja.is - Icelandic search and maps), and Hafnarfjarðar Kirkjugarði (Find a Grave), plot location B-49-2.
She had 3 full siblings from her father's first marriage with Sigríður Einarsdóttir 1887–1916:
- Ragnhildur Jónsdóttir 1912–2005.
- Einar Jónsson 1913–2008.
- Ingibjörg Jónsdóttir 1915–2000.
She had 3 half-siblings from her father's 2nd marriage with Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975:
- Karítas Jónsdóttir 1923-1969.
- Elín Jónsdóttir 1925- (moved to the United States in Feb 1947 with her son Arthur Waddell).
- Þorsteinn Jón Jónsson 1926-2015.
She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together (Vestur-Skaftfellingar 1703-1966 by Björn Magnússon, Vol. 2, pg 250):
Sveinn Ingvarsson 1930–
Sigúbjón Ingvarsson 1932–
Kristín Ingvarsdóttir 1933–2011
Karl Friðrik Ingvarsson 1938–
Sigríður Ingvarsdóttir 1940–
Gylfi Ingvarsson 1944–
Haraldur Ingvarsson 1946–
Ingvar Ingvarsson 1951–
Listed in the 1910 and 1920 Icelandic census records (she is listed twice in the 1920 census).
1910 Icelandic Census
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=st%C3%BAlka;heimili=null;sysla=Vestur-Skaftafellss%C3%BDsla;sokn=null;stada=null;aldur=null;kyn=null)/1910/1/1910/14954
1920 Icelandic Census - 1st listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=null;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/63414
- in this record, she is living with her maternal grandparents Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935 and her other full siblings.
1920 Icelandic Census - 2nd listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=barn;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/65654
- in this record, she is living with her father Jón Ólafsson 1881-1927 and her half-siblings.
cemetery listing - Hafnarfjarðarkirkjugarður
https://www.gardur.is/einstakl.php?action=leita&nafn_id=191575
- plot location B-49-2.
Find a Grave
https://www.findagrave.com/memorial/196827580
-----------------------------
1st entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 2, pg 250, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Ingvar Ingimundarson, f. 21.9. 1897 í Skarðshjáleigu. For.: *Ingimundur Jónsson, f. 1862, og kona hans *Elín Svipmundsdóttir, f. 1864. Hjá foreldrum sínum í Skarðshjáleigu til 1916, í Vík 16-26, lausamaður þar 26-27, er í Reykjavík 27-28, lausamaður í Vík 28-30, sjómaður í Hafnarfirði 30, og enn 60.
— Kona 15.9. 1932 *Sigríður Jónsdóttir, f. 1910. Börn þeirra: *Sveinn, f. 1930, Sigúbjón, f. 10.2. 1932, Kristín, 14.2. 1933, Karl Friðrik, f. 11.6. 1938, *Sigríður, f. 17.12. 1940, Gylfi, f. 13.11. 1944, Haraldur, f. 9.7. 1946, Ingvar, f. 17.7. 1951.
Loosely translates as:
Ingvar Ingimundarson, born 21 Sep 1897 in Skarðshjáleiga. Father: *Ingimundur Jónsson, born 1862, and his wife *Elín Svipmundsdóttir, born 1864. With his parents in Skarðshjáleiga until 1916, in Vík from 1916-1926, freelancer there from 1926-1927, in Reykjavík from 1927-1928, freelancer in Vík form 1928-1930, fisherman in Hafnarfjörður 1930, and still there up through 1960.
Wife, *Sigríður Jónsdóttir, born 1910, married 15 Sep 1932. Their children: *Sveinn, born 1930, Sigúbjón, born 10 Feb 1932, Kristín, 14 Feb 1933, Karl Friðrik, born 11 Jun 1938, *Sigríður, born 17 Dec 1940, Gylfi, born 13 Nov 1944, Haraldur, born 09 Jul 1946, Ingvar, born 17 Jul 1951.
-----------------------------
2nd entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 3, pg 358, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Sigríður Jónsdóttir, f. 20.10 1910 í Vík. For.: *Jón Ólafsson, f. 1881, og *Sigríður Einarsdóttir, fyrri kona hans, f. 1887. Hjá foreldrum sínum í Vík til 1917, hjá afa og ömmu á Reyni 17-22, hjá föður og stjúpu í Vík 22-30, hjá stjúpu sinni í Hafnarfirði 30-32 húsmóðir þar frá 32, og enn 60. Maður 15.9. 1932: *Ingvar Ingimundarson, f. 1897. Börn þeirra: Sjá hann.
Loosely translates as:
Sigríður Jónsdóttir, born 20 Oct 1910 in Vík. Father: *Jón Ólafsson, born 1881 [died 07 Apr 1927], and *Sigríður Einarsdóttir, his first wife, born 1887 [died 25 Nov 1916]. With her parents in Vík until 1917 [mother died Nov 1916], then with her [maternal] grandparents in Reynir from 1917-1922 [grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census], then with her father and stepmother [Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Vík from 1922-1930 [father died in Apr 1927], then with her stepmother [again, Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Hafnarfjörður from 1930-1932, housewife from there in 1932, and still there at least up through 1960. Married *Ingvar Ingimundarson, born 1897, 15 Sep 1932. Their children: See his entry.
* An asterisk denotes that there is a separate entry for that person in the 4-volume book set "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966".
-----------------------------
Her complete obituary is in the Morgunblaðið newspaper, 30 Aug 2002.
DIGITIZED NEWSPAPER - Tímarit.is
https://timarit.is/page/3451865
Morgunblaðið - 30 Aug 2002 - pg 36
ONLINE Morgunblaðið WEBSITE
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/685303/
30. ágúst 2002 | Minningargreinar | 1653 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs að morgni laugardagsins 24. ágúst síðastliðins. Foreldrar hennar voru Jón Ólafsson skólastjóri, f. 31.5. 1881, d. 7.11. 1927, og Sigríður Einarsdóttir húsmóðir, f. 10.2. 1887, d. 25.11. 1916. Sigríður var elst fjögurra alsystkina, Ragnhildar, Einars og Ingibjargar, d. 2000, og þriggja hálfsystkina samfeðra, Karitasar, Elínar og Þorsteins Jóns.
Hinn 15.9. 1932 giftist Sigríður Ingvari Ingimundarsyni úr Mýrdal, f. 21.9. 1897, d. 12.4. 1974. Börn þeirra eru: 1) Sveinn, maki Helga Óskarsdóttir, d. 1997, sambýliskona Guðlaug Torfadóttir. 2) Sigurjón, maki Sigrún Sigurðardóttir. 3) Kristín, maki Svavar Halldórsson, d. 1989. 4) Karl Friðrik, maki Edda Kolbrún Þorgeirsdóttir. 5) Sigríður, maki Baldur Sigurðsson. 6) Gylfi, maki Nína Sonja Karlsdóttir. 7) Haraldur, maki Halla Bergey Leifsdóttir. 8) Ingvar, maki Fjóla Benediktsdóttir. Afkomendur Sigríðar eru 85.
Sigríður og Ingvar fluttu með elsta barnið til Hafnarfjarðar og bjuggu allan sinn búskap í húsinu sem þau reistu 1930 á Garðavegi 5. Sigríður fluttist á sjúkradeild Sólvangs í desember 1999.
Útför Sigríðar verður gerð frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag og hefst athöfnin kl. 15.
Ég minnist þín, um daga og dimmar nætur, mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær. Og þegar húmið hylur allt sem grætur, mín hugarrós á leiði þínu grær. Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei gleymast, þitt allt - þitt bænarmál og hvarms þíns tár. Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt skal geymast. Þín ástarminning græðir lífs míns sár. Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar. Eitt friðarljós í sölum uppheims skín, sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar á tæru augu harms við náðalín. Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta, hún ljóma slær á ævi minnar braut. Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta. Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut. Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum um óttarstund ég tæmi djúpsins skál. Á meðan söngfugl sefur innst í dölum, mér svalar hafsins þunga tregamál. Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar, það allt sem var, er enn og verður til. Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar er lífið allt ein heild, með þáttaskil. (Ásmundur Jónsson.)
Móðir okkar Sigríður Jónsdóttir lést laugardaginn 24. ágúst sl. á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði á 92. aldursári en þar hafði hún dvalið, frá því í desember 1999 og hafði notið góðrar umönnunar og hjúkrunar. Þökkum við starfsfólki 2. hæðar fyrir þess störf, sem unnin eru af natni og umhyggju við aldrað og sjúkt fólk, og vistfólkinu, sérstaklega herbergisfélögum, fyrir góð kynni og ljúft viðmót.
Móðir okkar ólst upp hjá foreldrum sínum í Vík í Mýrdal og hjá móðurafa og ömmu á Reyni í Mýrdal. Í Vík kynntist hún pabba og komu þau til Hafnarfjarðar 1930 með son sinn nýfæddan. Pabbi hafði reist íbúðarhús á Garðavegi 5 en fyrstu tvö árin leigðu þau húsið sitt og bjuggu hjá Sveini og Elínu í Breiðagerði (sem er nú hluti af Hellisgerði) í Hafnarfirði og talaði mamma ávallt um þau hjón sem mikla velgjörðarmenn. Mamma og pabbi giftu sig 15. september 1932 og fluttu þá í sitt hús og voru synirnir þá orðnir tveir og hópurinn átti eftir að stækka og erum við systkinin átta, tvær systur og sex bræður.
Eins og á öðrum togarasjómannsheimilum þar sem faðirinn var langdvölum að heiman og stutt dvöl í landi þar sem pabbi þurfti að hvílast eftir mikla vinnu og lítinn svefn, þá þurftu allir að taka til hendi á heimilinu og oft þurfti mamma að vinna á heimilinu langt fram á nótt því oft þurfti að þvo og þurrka af börnunum til þess að hafa föt hrein og þurr að morgni, þó að ekki væri úr miklu að spila varð aldrei skortur.
Margar vökunætur hafa orðið er veður voru slæm og fréttist af mannskaða, en alltaf kom pabbi heim, þó að oft hafi brotsjóir gengið yfir og mikil gleði varð er pabbi og elsti sonurinn ásamt skipshöfn björguðust úr strandi b/v Júní.
Pabbi veiktist 1952 og var sjúklingur eftir það og þá tóku systkinin við hvert af öðru af þeim sem fluttust að heiman og stofnuðu sínar fjölskyldur.
Mamma sá um að á sunnudögum var bakkesli á borðum, því þá komu þau sem flutt voru að heiman í sunnudagskaffi ásamt mökum sínum og börnum og þá var fjör og þá voru málin rædd og þrátt fyrir að oft hvessti hressilega í umræðum var hér eingöngu um skoðanaskipti að ræða en ekki illindi og systkinabörnin kynntust í leik.
Í erfiðum veikindum pabba dáðumst við oft að mömmu fyrir þá miklu umönnun og ástúð sem hún sýndi og aldrei heyrðum við mömmu kvarta.
Oft fékk mamma hjálp frá henni Rögnu systur sinni er kom og dvaldi á heimili okkar er mamma varð veik eða að nýr fjölskyldumeðlimur bættist við og er Rögnu frænku færðar innilegustu þakkir fyrir alla hjálpina og frændræknina.
Mamma hafði gaman að söng og lestri og eflaust hefði hana langað að ferðast meir um landið sem ekki gafst fyrr en á efri árum svo ekki sé talað um að fara erlendis því fróð var hún í landafræði. Mamma var ákveðin kona hafði sínar skoðanir á landsins málum en hafði það meir fyrir sig en var ekki að þröngva þeim á aðra, hún var alla tíð í Kvennfélagi Alþýðuflokksins. Mamma lagði mikla áherslu á það við okkur að vanda sig eins og kostur væri við hvert verk, það væri líka fljótlegra og sparaði að vinna verkið upp aftur og er við vorum að smíða eða laga þá fylgdist hún vel með og var fljót að sjá ef eitthvað var skakkt og oft var náð í hallarmál til þess að sýna henni að hluturinn væri réttur og ávallt hafði mamma rétt fyrir sér, hún hafi sannkallað smiðsauga.
Eitt er það sem hún hafði lúmskt gaman af er þegar afkomendur á unglingsárum voru á laun að miða hæð sína við hana en seinna meir sáum við að það er annað og meira sem skiptir máli en hæðin.
Fyrir þá innrætingu sem við fengum í uppvexti frá foreldrum okkar og hefur orðið okkar dýrmætasti sjóður í gegnum lífið, þökkum við af heilum hug.
Mamma var ekki mikil félagsvera út á við en naut samskipta við ættingja og vini og sérstaklega við börn sín og fjölskyldur þeirra og sá hópur stækkar ört og eru nú beinir afkomendur mömmu og pabba orðnir 85 og eru fjölskyldumeðlimirnir orðnir 120 sem nú kveðja móður, tengdamóður, ömmu langömmu og langalangömmu og þakka fyrir öll árin með þökk og virðingu fyrir allt og allt og biðja henni Guðs blessunar.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma og langamma.
Okkur langar til þess að þakka þér fyrir allar góðu stundirnar sem við áttum með þér.
Við systurnar eigum sérstaklega góðar minningar frá því að við vorum litlar, en þá var yfirleitt komið við á Garðaveginum hjá þér eftir að búið var að fara í sunnudagsbíltúrinn.
Á jóladag komum við öll fjölskyldan saman, þá var setið í öllum krókum og kimum og spilað mikið og hlegið. Þá varst þú í essinu þínu með allt þitt fólk hjá þér.
Elsku amma og langamma, við viljum kveðja þig með þessu ljóði:
Ég minnist þín, um daga og dimmar
nætur,
mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og þegar húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei
gleymast,
þitt allt - þitt bænarmál og hvarms
þíns tár.
Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar.
Eitt friðarljós í sölum uppheims skín,
sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar
á tæru augu harms við náðalín.
Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta,
hún ljóma slær á ævi minnar braut.
Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta.
Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut.
Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum
um óttarstund ég tæmi djúpsins skál.
Á meðan söngfugl sefur innst í dölum,
mér svalar hafsins þunga tregamál.
Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar,
það allt sem var, er enn og verður til.
Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar
er lífið allt ein heild, með þáttaskil.
(Ásmundur Jónsson.)
Kær kveðja
Guðrún, Eygló, Eyrún
og fjölskyldur.
Elsku amma, nú hefur þú kvatt okkur eftir stutt veikindi. Allir vissu þó hvert stefndi og voru börnin þín hjá þér kvöldið áður en þú kvaddir. Þú varst alveg einstök kona, sérstaklega snyrtileg og hafðir allt í röð og reglu. Gaman þótti okkur hvað þú varst pjöttuð, fallega silfurgráa hárið þitt alltaf vel snyrt og þú vildir alltaf vera í pilsi og fínni blússu, að fara í síðbuxur kom ekki til greina, nema ef þú varst að fara í ferðalag. Allir elskuðu þig og dáðu, ég held að ekki hafi liðið sá dagur að eitthvert af börnum þínum eða barnabörnum kæmi ekki til þín í heimsókn á Garðaveginn. Það var oft mikið fjör í litla eldhúsinu og alveg ótrúlegt hvað við komumst mörg þar fyrir og alltaf stóðst þú upp á endann og smurðir brauð og helltir upp á kaffi.
Þegar við systkinin vorum lítil þurfti mamma okkar að fara oft á spítala og fengum við þá til skiptis að vera hjá þér. Okkur þótti gaman að vera innan um skemmtilegu móðurbræðurna okkar, sem þá voru ekki allir farnir að heiman.
Á jóladag vorum við vön að hittast öll hjá þér, en eftir því sem árin liðu fjölgaði niðjunum og gamla húsið rúmaði ekki allan þennan hóp. Nokkrum sinnum var leigður salur til þess að halda jólaball fyrir þau yngstu og líka til að þau myndu kynnast skyldfólki sínu. Á nokkurra ára fresti höfum við svo farið í ferðalag saman eða haldið teiti og þá hefur alltaf verið mikið fjör, spilað á gítar, sungið og farið í leiki, alltaf varst þú með og skemmtir þér vel.
Elsku amma, þjáningum þínum er lokið og þú ert komin til hans afa. Við kveðjum þig með söknuði og þökkum allt sem þú gerðir fyrir okkur. Megi Guð styrkja okkur öll á þessum erfiðu tímum.
Minningin um góða konu lifir í hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Sigríður Inga, Ólöf
og Halldór.
Börn og tengdabörn.
-----------------------------
Her short obituary listing is in the Morgunblaðið newspaper, 07 Sep 2002.
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/686700/
7. September 2002 | Minningargreinar | 187 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs laugardaginn 24. ágúst síðastliðinn og var útför hennar gerð frá Víðistaðakirkju 30. ágúst.
Elsku amma. "Hún amma hún er mamma hennar mömmu, og amma er það besta sem ég á" sungum við oft í útilegunum. Mér fannst og finnst þetta lag eiga svo vel við þig elsku amma mín. Núna ertu farin á vit hins óþekkta, en ég veit þú ert komin til hans afa Ingvars. Hann náði ég aldrei að hitta en þú skilar kveðju til hans frá mér elsku besta. Þú sagðir um jólin er við vorum á Íslandi í heimsókn að þú myndir finna mig einhverstaðar í annarri vídd. Það fór um mig gæsahúð því ég vissi að þú varst að kveðja mig elsku besta. Þinn tími var kominn og þangað til við hittumst á ný í annarri vídd megi góður guð vera með þér og blessi þig, hvíl í friði elsku besta amma Sigga.
Kveðja,
Ingvar Baldursson,
Vigdís L. Jónsdóttir og
Silja Rós Ingvarsdóttir,
Horsens,
Danmörku.
She lived with her parents until 1917, then with her maternal grandparents at Reynir from 1917-1922 (grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census), then with her father and stepmother (Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975) at Vík from 1922-1930, then with her stepmother at Hafnarfjörður from 1930-1932, and then a housewife from 1932 to her passing.
Her funeral was held at Víðistaðakirkja in Hafnarfjörður and she was buried at Hafnarfjarðarkirkjugarður on 30 Aug 2002 (Gardur.is - official Icelandic cemetery site). The cemetery is also called Kirkjugarður Hafnarfjarðar (Google Maps), Kirkjugarðurinn Hafnarfirði (Ja.is - Icelandic search and maps), and Hafnarfjarðar Kirkjugarði (Find a Grave), plot location B-49-2.
She had 3 full siblings from her father's first marriage with Sigríður Einarsdóttir 1887–1916:
- Ragnhildur Jónsdóttir 1912–2005.
- Einar Jónsson 1913–2008.
- Ingibjörg Jónsdóttir 1915–2000.
She had 3 half-siblings from her father's 2nd marriage with Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975:
- Karítas Jónsdóttir 1923-1969.
- Elín Jónsdóttir 1925- (moved to the United States in Feb 1947 with her son Arthur Waddell).
- Þorsteinn Jón Jónsson 1926-2015.
She married Ingvar Ingimundarson 1898-1974 on 15 Sep 1932 and they had 8 children together (Vestur-Skaftfellingar 1703-1966 by Björn Magnússon, Vol. 2, pg 250):
Sveinn Ingvarsson 1930–
Sigúbjón Ingvarsson 1932–
Kristín Ingvarsdóttir 1933–2011
Karl Friðrik Ingvarsson 1938–
Sigríður Ingvarsdóttir 1940–
Gylfi Ingvarsson 1944–
Haraldur Ingvarsson 1946–
Ingvar Ingvarsson 1951–
Listed in the 1910 and 1920 Icelandic census records (she is listed twice in the 1920 census).
1910 Icelandic Census
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=st%C3%BAlka;heimili=null;sysla=Vestur-Skaftafellss%C3%BDsla;sokn=null;stada=null;aldur=null;kyn=null)/1910/1/1910/14954
1920 Icelandic Census - 1st listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=null;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/63414
- in this record, she is living with her maternal grandparents Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935 and her other full siblings.
1920 Icelandic Census - 2nd listing
http://manntal.is/leit/itarleit=(leitarord=Sigr%C3%AD%C3%B0ur%20J%C3%B3nsd%C3%B3ttir;heimili=null;sysla=null;sokn=null;stada=barn;aldur=10;kyn=kona)/1920/1/1920/65654
- in this record, she is living with her father Jón Ólafsson 1881-1927 and her half-siblings.
cemetery listing - Hafnarfjarðarkirkjugarður
https://www.gardur.is/einstakl.php?action=leita&nafn_id=191575
- plot location B-49-2.
Find a Grave
https://www.findagrave.com/memorial/196827580
-----------------------------
1st entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 2, pg 250, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Ingvar Ingimundarson, f. 21.9. 1897 í Skarðshjáleigu. For.: *Ingimundur Jónsson, f. 1862, og kona hans *Elín Svipmundsdóttir, f. 1864. Hjá foreldrum sínum í Skarðshjáleigu til 1916, í Vík 16-26, lausamaður þar 26-27, er í Reykjavík 27-28, lausamaður í Vík 28-30, sjómaður í Hafnarfirði 30, og enn 60.
— Kona 15.9. 1932 *Sigríður Jónsdóttir, f. 1910. Börn þeirra: *Sveinn, f. 1930, Sigúbjón, f. 10.2. 1932, Kristín, 14.2. 1933, Karl Friðrik, f. 11.6. 1938, *Sigríður, f. 17.12. 1940, Gylfi, f. 13.11. 1944, Haraldur, f. 9.7. 1946, Ingvar, f. 17.7. 1951.
Loosely translates as:
Ingvar Ingimundarson, born 21 Sep 1897 in Skarðshjáleiga. Father: *Ingimundur Jónsson, born 1862, and his wife *Elín Svipmundsdóttir, born 1864. With his parents in Skarðshjáleiga until 1916, in Vík from 1916-1926, freelancer there from 1926-1927, in Reykjavík from 1927-1928, freelancer in Vík form 1928-1930, fisherman in Hafnarfjörður 1930, and still there up through 1960.
Wife, *Sigríður Jónsdóttir, born 1910, married 15 Sep 1932. Their children: *Sveinn, born 1930, Sigúbjón, born 10 Feb 1932, Kristín, 14 Feb 1933, Karl Friðrik, born 11 Jun 1938, *Sigríður, born 17 Dec 1940, Gylfi, born 13 Nov 1944, Haraldur, born 09 Jul 1946, Ingvar, born 17 Jul 1951.
-----------------------------
2nd entry from "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966" vol 3, pg 358, by Björn Magnússon, a 4-volume Icelandic genealogy book set published between 1970 and 1973:
Sigríður Jónsdóttir, f. 20.10 1910 í Vík. For.: *Jón Ólafsson, f. 1881, og *Sigríður Einarsdóttir, fyrri kona hans, f. 1887. Hjá foreldrum sínum í Vík til 1917, hjá afa og ömmu á Reyni 17-22, hjá föður og stjúpu í Vík 22-30, hjá stjúpu sinni í Hafnarfirði 30-32 húsmóðir þar frá 32, og enn 60. Maður 15.9. 1932: *Ingvar Ingimundarson, f. 1897. Börn þeirra: Sjá hann.
Loosely translates as:
Sigríður Jónsdóttir, born 20 Oct 1910 in Vík. Father: *Jón Ólafsson, born 1881 [died 07 Apr 1927], and *Sigríður Einarsdóttir, his first wife, born 1887 [died 25 Nov 1916]. With her parents in Vík until 1917 [mother died Nov 1916], then with her [maternal] grandparents in Reynir from 1917-1922 [grandparents: Einar Brandsson 1858-1933 and Sigríður Brynjólfsdóttir 1857-1935; 1920 Icelandic Census], then with her father and stepmother [Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Vík from 1922-1930 [father died in Apr 1927], then with her stepmother [again, Þórunn Karítas Ingimundardóttir 1897-1975] in Hafnarfjörður from 1930-1932, housewife from there in 1932, and still there at least up through 1960. Married *Ingvar Ingimundarson, born 1897, 15 Sep 1932. Their children: See his entry.
* An asterisk denotes that there is a separate entry for that person in the 4-volume book set "Vestur-Skaftfellingar 1703-1966".
-----------------------------
Her complete obituary is in the Morgunblaðið newspaper, 30 Aug 2002.
DIGITIZED NEWSPAPER - Tímarit.is
https://timarit.is/page/3451865
Morgunblaðið - 30 Aug 2002 - pg 36
ONLINE Morgunblaðið WEBSITE
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/685303/
30. ágúst 2002 | Minningargreinar | 1653 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs að morgni laugardagsins 24. ágúst síðastliðins. Foreldrar hennar voru Jón Ólafsson skólastjóri, f. 31.5. 1881, d. 7.11. 1927, og Sigríður Einarsdóttir húsmóðir, f. 10.2. 1887, d. 25.11. 1916. Sigríður var elst fjögurra alsystkina, Ragnhildar, Einars og Ingibjargar, d. 2000, og þriggja hálfsystkina samfeðra, Karitasar, Elínar og Þorsteins Jóns.
Hinn 15.9. 1932 giftist Sigríður Ingvari Ingimundarsyni úr Mýrdal, f. 21.9. 1897, d. 12.4. 1974. Börn þeirra eru: 1) Sveinn, maki Helga Óskarsdóttir, d. 1997, sambýliskona Guðlaug Torfadóttir. 2) Sigurjón, maki Sigrún Sigurðardóttir. 3) Kristín, maki Svavar Halldórsson, d. 1989. 4) Karl Friðrik, maki Edda Kolbrún Þorgeirsdóttir. 5) Sigríður, maki Baldur Sigurðsson. 6) Gylfi, maki Nína Sonja Karlsdóttir. 7) Haraldur, maki Halla Bergey Leifsdóttir. 8) Ingvar, maki Fjóla Benediktsdóttir. Afkomendur Sigríðar eru 85.
Sigríður og Ingvar fluttu með elsta barnið til Hafnarfjarðar og bjuggu allan sinn búskap í húsinu sem þau reistu 1930 á Garðavegi 5. Sigríður fluttist á sjúkradeild Sólvangs í desember 1999.
Útför Sigríðar verður gerð frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði í dag og hefst athöfnin kl. 15.
Ég minnist þín, um daga og dimmar nætur, mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær. Og þegar húmið hylur allt sem grætur, mín hugarrós á leiði þínu grær. Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei gleymast, þitt allt - þitt bænarmál og hvarms þíns tár. Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt skal geymast. Þín ástarminning græðir lífs míns sár. Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar. Eitt friðarljós í sölum uppheims skín, sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar á tæru augu harms við náðalín. Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta, hún ljóma slær á ævi minnar braut. Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta. Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut. Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum um óttarstund ég tæmi djúpsins skál. Á meðan söngfugl sefur innst í dölum, mér svalar hafsins þunga tregamál. Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar, það allt sem var, er enn og verður til. Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar er lífið allt ein heild, með þáttaskil. (Ásmundur Jónsson.)
Móðir okkar Sigríður Jónsdóttir lést laugardaginn 24. ágúst sl. á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði á 92. aldursári en þar hafði hún dvalið, frá því í desember 1999 og hafði notið góðrar umönnunar og hjúkrunar. Þökkum við starfsfólki 2. hæðar fyrir þess störf, sem unnin eru af natni og umhyggju við aldrað og sjúkt fólk, og vistfólkinu, sérstaklega herbergisfélögum, fyrir góð kynni og ljúft viðmót.
Móðir okkar ólst upp hjá foreldrum sínum í Vík í Mýrdal og hjá móðurafa og ömmu á Reyni í Mýrdal. Í Vík kynntist hún pabba og komu þau til Hafnarfjarðar 1930 með son sinn nýfæddan. Pabbi hafði reist íbúðarhús á Garðavegi 5 en fyrstu tvö árin leigðu þau húsið sitt og bjuggu hjá Sveini og Elínu í Breiðagerði (sem er nú hluti af Hellisgerði) í Hafnarfirði og talaði mamma ávallt um þau hjón sem mikla velgjörðarmenn. Mamma og pabbi giftu sig 15. september 1932 og fluttu þá í sitt hús og voru synirnir þá orðnir tveir og hópurinn átti eftir að stækka og erum við systkinin átta, tvær systur og sex bræður.
Eins og á öðrum togarasjómannsheimilum þar sem faðirinn var langdvölum að heiman og stutt dvöl í landi þar sem pabbi þurfti að hvílast eftir mikla vinnu og lítinn svefn, þá þurftu allir að taka til hendi á heimilinu og oft þurfti mamma að vinna á heimilinu langt fram á nótt því oft þurfti að þvo og þurrka af börnunum til þess að hafa föt hrein og þurr að morgni, þó að ekki væri úr miklu að spila varð aldrei skortur.
Margar vökunætur hafa orðið er veður voru slæm og fréttist af mannskaða, en alltaf kom pabbi heim, þó að oft hafi brotsjóir gengið yfir og mikil gleði varð er pabbi og elsti sonurinn ásamt skipshöfn björguðust úr strandi b/v Júní.
Pabbi veiktist 1952 og var sjúklingur eftir það og þá tóku systkinin við hvert af öðru af þeim sem fluttust að heiman og stofnuðu sínar fjölskyldur.
Mamma sá um að á sunnudögum var bakkesli á borðum, því þá komu þau sem flutt voru að heiman í sunnudagskaffi ásamt mökum sínum og börnum og þá var fjör og þá voru málin rædd og þrátt fyrir að oft hvessti hressilega í umræðum var hér eingöngu um skoðanaskipti að ræða en ekki illindi og systkinabörnin kynntust í leik.
Í erfiðum veikindum pabba dáðumst við oft að mömmu fyrir þá miklu umönnun og ástúð sem hún sýndi og aldrei heyrðum við mömmu kvarta.
Oft fékk mamma hjálp frá henni Rögnu systur sinni er kom og dvaldi á heimili okkar er mamma varð veik eða að nýr fjölskyldumeðlimur bættist við og er Rögnu frænku færðar innilegustu þakkir fyrir alla hjálpina og frændræknina.
Mamma hafði gaman að söng og lestri og eflaust hefði hana langað að ferðast meir um landið sem ekki gafst fyrr en á efri árum svo ekki sé talað um að fara erlendis því fróð var hún í landafræði. Mamma var ákveðin kona hafði sínar skoðanir á landsins málum en hafði það meir fyrir sig en var ekki að þröngva þeim á aðra, hún var alla tíð í Kvennfélagi Alþýðuflokksins. Mamma lagði mikla áherslu á það við okkur að vanda sig eins og kostur væri við hvert verk, það væri líka fljótlegra og sparaði að vinna verkið upp aftur og er við vorum að smíða eða laga þá fylgdist hún vel með og var fljót að sjá ef eitthvað var skakkt og oft var náð í hallarmál til þess að sýna henni að hluturinn væri réttur og ávallt hafði mamma rétt fyrir sér, hún hafi sannkallað smiðsauga.
Eitt er það sem hún hafði lúmskt gaman af er þegar afkomendur á unglingsárum voru á laun að miða hæð sína við hana en seinna meir sáum við að það er annað og meira sem skiptir máli en hæðin.
Fyrir þá innrætingu sem við fengum í uppvexti frá foreldrum okkar og hefur orðið okkar dýrmætasti sjóður í gegnum lífið, þökkum við af heilum hug.
Mamma var ekki mikil félagsvera út á við en naut samskipta við ættingja og vini og sérstaklega við börn sín og fjölskyldur þeirra og sá hópur stækkar ört og eru nú beinir afkomendur mömmu og pabba orðnir 85 og eru fjölskyldumeðlimirnir orðnir 120 sem nú kveðja móður, tengdamóður, ömmu langömmu og langalangömmu og þakka fyrir öll árin með þökk og virðingu fyrir allt og allt og biðja henni Guðs blessunar.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma og langamma.
Okkur langar til þess að þakka þér fyrir allar góðu stundirnar sem við áttum með þér.
Við systurnar eigum sérstaklega góðar minningar frá því að við vorum litlar, en þá var yfirleitt komið við á Garðaveginum hjá þér eftir að búið var að fara í sunnudagsbíltúrinn.
Á jóladag komum við öll fjölskyldan saman, þá var setið í öllum krókum og kimum og spilað mikið og hlegið. Þá varst þú í essinu þínu með allt þitt fólk hjá þér.
Elsku amma og langamma, við viljum kveðja þig með þessu ljóði:
Ég minnist þín, um daga og dimmar
nætur,
mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og þegar húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei
gleymast,
þitt allt - þitt bænarmál og hvarms
þíns tár.
Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar.
Eitt friðarljós í sölum uppheims skín,
sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar
á tæru augu harms við náðalín.
Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta,
hún ljóma slær á ævi minnar braut.
Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta.
Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut.
Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum
um óttarstund ég tæmi djúpsins skál.
Á meðan söngfugl sefur innst í dölum,
mér svalar hafsins þunga tregamál.
Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar,
það allt sem var, er enn og verður til.
Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar
er lífið allt ein heild, með þáttaskil.
(Ásmundur Jónsson.)
Kær kveðja
Guðrún, Eygló, Eyrún
og fjölskyldur.
Elsku amma, nú hefur þú kvatt okkur eftir stutt veikindi. Allir vissu þó hvert stefndi og voru börnin þín hjá þér kvöldið áður en þú kvaddir. Þú varst alveg einstök kona, sérstaklega snyrtileg og hafðir allt í röð og reglu. Gaman þótti okkur hvað þú varst pjöttuð, fallega silfurgráa hárið þitt alltaf vel snyrt og þú vildir alltaf vera í pilsi og fínni blússu, að fara í síðbuxur kom ekki til greina, nema ef þú varst að fara í ferðalag. Allir elskuðu þig og dáðu, ég held að ekki hafi liðið sá dagur að eitthvert af börnum þínum eða barnabörnum kæmi ekki til þín í heimsókn á Garðaveginn. Það var oft mikið fjör í litla eldhúsinu og alveg ótrúlegt hvað við komumst mörg þar fyrir og alltaf stóðst þú upp á endann og smurðir brauð og helltir upp á kaffi.
Þegar við systkinin vorum lítil þurfti mamma okkar að fara oft á spítala og fengum við þá til skiptis að vera hjá þér. Okkur þótti gaman að vera innan um skemmtilegu móðurbræðurna okkar, sem þá voru ekki allir farnir að heiman.
Á jóladag vorum við vön að hittast öll hjá þér, en eftir því sem árin liðu fjölgaði niðjunum og gamla húsið rúmaði ekki allan þennan hóp. Nokkrum sinnum var leigður salur til þess að halda jólaball fyrir þau yngstu og líka til að þau myndu kynnast skyldfólki sínu. Á nokkurra ára fresti höfum við svo farið í ferðalag saman eða haldið teiti og þá hefur alltaf verið mikið fjör, spilað á gítar, sungið og farið í leiki, alltaf varst þú með og skemmtir þér vel.
Elsku amma, þjáningum þínum er lokið og þú ert komin til hans afa. Við kveðjum þig með söknuði og þökkum allt sem þú gerðir fyrir okkur. Megi Guð styrkja okkur öll á þessum erfiðu tímum.
Minningin um góða konu lifir í hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Sigríður Inga, Ólöf
og Halldór.
Börn og tengdabörn.
-----------------------------
Her short obituary listing is in the Morgunblaðið newspaper, 07 Sep 2002.
https://www.mbl.is/greinasafn/grein/686700/
7. September 2002 | Minningargreinar | 187 orð | 1 mynd
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR
Sigríður Jónsdóttir fæddist í Vík í Mýrdal 20. október 1910. Hún lést á sjúkradeild Sólvangs laugardaginn 24. ágúst síðastliðinn og var útför hennar gerð frá Víðistaðakirkju 30. ágúst.
Elsku amma. "Hún amma hún er mamma hennar mömmu, og amma er það besta sem ég á" sungum við oft í útilegunum. Mér fannst og finnst þetta lag eiga svo vel við þig elsku amma mín. Núna ertu farin á vit hins óþekkta, en ég veit þú ert komin til hans afa Ingvars. Hann náði ég aldrei að hitta en þú skilar kveðju til hans frá mér elsku besta. Þú sagðir um jólin er við vorum á Íslandi í heimsókn að þú myndir finna mig einhverstaðar í annarri vídd. Það fór um mig gæsahúð því ég vissi að þú varst að kveðja mig elsku besta. Þinn tími var kominn og þangað til við hittumst á ný í annarri vídd megi góður guð vera með þér og blessi þig, hvíl í friði elsku besta amma Sigga.
Kveðja,
Ingvar Baldursson,
Vigdís L. Jónsdóttir og
Silja Rós Ingvarsdóttir,
Horsens,
Danmörku.
